In oplossing zijn suikers toch geen ionen? Ja ik weet wel dat ze zeer polair zijn. Sucrose en glucose bijvoorbeeld lossen goed op in water. Als je dieper duikt in de eigenschappen van deze neutrale suikers blijken het zeer zwakke zuren, ja echt super zwak (pKa»12). Dus als het eluent een hoge pH heeft dan worden suikers anionen en krijgen ze interactie met een chromatografisch anionen kolom en verkrijg je scheiding.
Laten we aannemen dat het eluent 75 mmol/l NaOH is. Hè wat jammer nou sucrose en lactose elueren op dezelfde tijd, zie de groene pijl in Figuur 1. Het Figuur toont het retentie gedrag versus de NaOH concentratie in het eluent. Chromatografisten reageren vaak met “ik ga het eluent verdunnen”. Ja dat helpt. Bij 50 mmol/l NaOH wordt de scheidingsvolgorde Lactose, sucrose. Wel jammer dat het chromatogram langer duurt nu.
Figuur 1. Retentie gedrag van enkele mono-, di- en oligosaccharides met diverse concentraties NaOH als eluent.
De grafiek laat zien dat je ook scheiding zal krijgen bij een hogere concentratie NaOH in het eluent, bijvoorbeeld 150 mmol/l NaOH. De scheidingsvolgorde wordt dan sucrose lactose en je hebt een snellere scheiding gekregen. In deze moderne tijd zeggen we dan een win win situatie.
Bij de blauwe pijl in Figuur 1 zie je de coëlutie van Maltose en Stachyose bij 220 mmol/l NaOH. Gelukkig bij 150 mmol/l NaOH zijn ook deze suikers gescheiden.
Wil je meer leren over dit soort scheidingen kijk dan naar de training “Koolhydraten IC” https://ap.lc/y75C2 .